ಕಾಡುಗೊಲ್ಲ ಬುಡಕಟ್ಟು: ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸೂತ್ರಗಳು

ಡಾ. ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ ಕಲಮರಹಳ್ಳಿ / ದಾವಣಗೆರೆ

 

ಕೃಪೆ:ಪ್ರಜಾವಾಣಿ, ಸಂಗತ,4.1.2013

 

`ಪ್ರಜಾವಾಣಿ'ಯ `ಸಂಗತ'ದಲ್ಲಿ (ಜ.2) ಪ್ರಕಟವಾದ ಎನ್. ಎ. ರವೀಶ್‌ರವರ `ಶೋಚನೀಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಡುಗೊಲ್ಲ ಮಹಿಳೆ' ಎಂಬ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

 

ಮಧ್ಯಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಜನಸಾಂದ್ರತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕಾಡುಗೊಲ್ಲರು ಈ ನೆಲದ ಅಚ್ಚಗನ್ನಡ ಪ್ರಾಚೀನ ಬುಡಕಟ್ಟು. ತನ್ನದೇ ಆದಂತಹ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಅನನ್ಯತೆ ಹಾಗೂ ಸಮೃದ್ಧ, ಮೌಖಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ತನ್ನ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಈ ಬುಡಕಟ್ಟು ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಊರು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ದೂರವೇ ಉಳಿದಿದ್ದು ಕಾಡಡವಿಯಲ್ಲಿ ಪಶುಪಾಲನೆಯೊಂದಿಗೆ, ಪಾರಿಬೇಲಿಯೊಳಗೆ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡವರು.

 

ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ, ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಅವಜ್ಞೆಗೆ ಒಳಗಾದವರು. ಇವರಿಗೆ ಅಕ್ಷರವೆಂಬುದು ಗಾವುದ ದೂರ. ಹಾಗಾಗಿ ಇವರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯ, ಆಚರಣೆಗಳು ಕಲಿತ ನಗರವಾಸಿಗಳಿಗೆ, ಅನ್ಯ ಮೇಲ್ಜಾತಿಯವರಿಗೆ, ಅರೆಬೆಂದ ಸಮಾಜೋ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಚಿಂತಕರಿಗೆ, ಕೆಲವು ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ಘನಘೋರ ಕೃತ್ಯಗಳು. ಇಂತಹ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ತಳಸಮುದಾಯಗಳ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ನೆಲೆ - ಸೆಲೆಗಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪರಿಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದವರ ಹಳಹಳಿಕೆಗಳು.

 

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಸುದ್ದಿವಾಹಿನಿಯೊಂದು ಹಾಸನ ಜಿಲ್ಲಾ ಅರಸೀಕೆರೆ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಎರಡು ಗೊಲ್ಲರ ಹಟ್ಟಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಗೊಲ್ಲರ ಬದುಕಿನ ಕೆಲವು ವಿಧಿ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿ `ಕಾಪಾಡೋ ಶ್ರಿಕೃಷ್ಣನೇ' ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತರಗೊಳಿಸಿತು. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗೊಲ್ಲರ ಹುಟ್ಟು-ಮುಟ್ಟು ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಪ್ರಧಾನ ವಿಷಯವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತಾ, `ಹಟ್ಟಿ ಹೊರಗೆ ನಿಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೂರಿಸುವುದು ಮೌಢ್ಯವಲ್ಲವೆ? ಯಾರಾದರೂ ಕಿಡ್ನ್ಯಾಪ್ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವೆ? ಅನೈತಿಕ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಆಸ್ಪದ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಂತಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆ?.....' ಮುಂತಾದ ಅಪ್ರಸ್ತುತ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು, ಮಾನವಹಕ್ಕುಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಎಂಬ ಫರ್ಮಾನು, `ಗುಡಿಗೌಡರು, ಪೂಜಾರಿಗಳು ಶೋಷಕರು, ವಂಚಕರು' ಎಂಬ ಟೀಕೆಗಳು ನಿರೂಪಕಿಯ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಪುಂಖಾನುಪುಂಖವಾಗಿ ಹರಿದು ಬಂದವು. ಎಲ್ಲಿಯ ಮಾನವಹಕ್ಕುಗಳು! ಎಲ್ಲಿಯ ಕಾಡುಗೊಲ್ಲರು! ಆಧುನಿಕವಾದ ಈ ಪರಿಭಾಷೆಗಳು ಮುಗ್ಧ ಕಾಡುಗೊಲ್ಲರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

 

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸೃಷ್ಟಿಯೂ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮೂಲಕವೇ ಆಗಬೇಕು. ಎಲ್ಲಾ ಸಂದರ್ಭದ ಸೂತಕ ಅಥವಾ ಮೈಲಿಗೆಯನ್ನು ಬುಡಕಟ್ಟಿನವರು ಪ್ರಕೃತಿಯ ನಡುವೆಯೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡುಬರಬೇಕು. ಅಡವಿಯಲ್ಲಿ ಹಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಗಳ ನಡುವೆ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಉಳಿಯುವಂಥಾದ್ದು ಏನೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಗಿಡಮರಗಳು - ನೆಲ, ನೀರು, ಗಾಳಿ, ಸೂರ್ಯನ ಶಾಖದಿಂದ ಹೇಗೆ ಬದುಕುವವೋ ಹಾಗೇ ಬುಡಕಟ್ಟಿನ ಬದುಕೂ ಸಹ ಪ್ರಕೃತಿಯಿಂದಲೇ ಅರಳುವಂಥಾದ್ದು. ಕೆಲವು ಸಂಪ್ರದಾಯಾಚರಣೆಗಳು ಕಠಿಣವಾಗಿದ್ದರೂ ಅದು ಪ್ರಕೃತಿಯಿಂದಲೇ, ಅದರ ಸಹಾಯದಿಂದಲೇ ಜರುಗಬೇಕೆಂಬುದು ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ತಲತಲಾಂತರದ ನಂಬಿಕೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಅವಮಾನಿಸುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ.

 

ಜಾಗತೀಕರಣದ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕಾಡುಗೊಲ್ಲ ಬುಡಕಟ್ಟು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಆರ್ಥಿಕ, ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಬದುಕಿನ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು ಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಾಚೀನ ಪರಂಪರೆ ಹಾಗೂ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಿಗೆ ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಣಗುತ್ತಿದೆ. ಇಂಥಾ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಈ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ದೂರಗಾಮಿ, ದೀರ್ಘಾವಧಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅಂತಹ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಈ ಮುಂದಿನಂತೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

 

 

*ಪ್ರತಿ ಗೊಲ್ಲರಹಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ವಿಶೇಷ ಘಟಕವನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೀಡುವುದು.

*ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಗುಣಾತ್ಮಕ ಸ್ಪರ್ಧಾ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ಅಣಿಗೊಳಿಸುವುದು. ಹಾಗೂ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ವಿಕಸನ, ಸಂವಹನ ಕೌಶಲ್ಯಾಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವುದು.

 

*ಜಿಲ್ಲಾ ಮತ್ತು ತಾಲ್ಲೂಕು ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ನಿಲಯಗಳನ್ನು ತೆರೆಯುವುದು.

*ಮೀಸಲಾತಿ ಪ್ರವರ್ಗ-1 ರಿಂದ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪಂಗಡಕ್ಕೆ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಳಿಸುವುದು.

*ಗೊಲ್ಲರ ಹಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಕಂದಾಯ ಗ್ರಾಮಗಳನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವುದು.

 

*ಸರ್ಕಾರದ ವಿಶೇಷ ಧನಸಹಾಯ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಗೊಲ್ಲರಿಗಾಗಿ ಒಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದು.

*ಜಾಗತೀಕರಣದ ಸ್ವಯಂ ಉದ್ಯಮ ವಲಯಕ್ಕೆ ಯುವ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸುವುದು.
 

*ಪ್ರತೀ ಗೊಲ್ಲರಹಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಸ್ವ ಸಹಾಯ ಸಂಘಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದು.

 

*ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಟೀಕೆಗೊಳಗಾಗಿರುವ ಹುಟ್ಟು- ಮುಟ್ಟು ಮುಂತಾದ ಕೆಲವು ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವ, ಮನಪರಿವರ್ತನೆ ಮಾಡುವ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳುವುದು.

 *ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕುಲ ಕಸುಬಾದ ಪಶುಪಾಲನೆಯನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದು. ಪ್ರತೀ ಗೊಲ್ಲರಹಟ್ಟಿಗೆ `ಬಾಣಂತಿಮನೆ' ಕಟ್ಟಿಸುವುದರ ಬದಲು ಗೋಮಾಳಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ಹಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು.

 

*ವಸತಿ ಇಲ್ಲದವರಿಗೆ ವಸತಿ, ಹಟ್ಟಿಗಳಿಗೆ ರಸ್ತೆ ಸಂಪರ್ಕ, ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹಾಗೂ ಆರೋಗ್ಯ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದು.

*ಜನಾಂಗದ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸರ್ವೇಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಪರಿಣತರಿಂದ ಮಾಡಿಸುವುದು.

 *ಹಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಯುವ ಸಂಘಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದು.

 

*ಈಗಾಗಲೇ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗಿರುವ ಜಿಲ್ಲಾ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸಂಘಗಳನ್ನು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲಗೊಳಿಸುವುದು ಹಾಗೂ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಲಿಷ್ಠಗೊಳಿಸುವುದು.

*ಎಲ್ಲಾ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಹಾಗೂ ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯ ನೀಡುವುದು.

*ಜನಾಂಗದ ಸ್ಥಿತಿವಂತ ಕುಟುಂಬದವರು ಕಟ್ಟಕಡೆಯ ಬಡ ಕುಟುಂಬದ ಒಂದು ಮಗುವನ್ನು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆ ಮಗುವಿನ ಸರ್ವತೋಮುಖ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ನೆರವಾಗುವುದು.

 

*ಜನಾಂಗದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂಪತ್ತಾದ ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಪ್ರಕಟಿಸುವುದು. ಜೊತೆಗೆ ದತ್ತಿನಿಧಿಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಸಾಧಕರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನೀಡುವುದು.

*ಸಮುದಾಯದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕುರಿತಂತೆ ಗಂಭೀರ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಿಚಾರ ಸಂಕಿರಣಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುವುದು.

*ಜನಾಂಗದ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಭೇದಗಳಾದ ಊರುಗೊಲ್ಲರು, ಕಾಡುಗೊಲ್ಲರು ಎಂಬ ಆಂತರಿಕ ಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುವುದು. ಪ್ರಗತಿಯತ್ತ ದಾಪುಗಾಲು ಹಾಕುತ್ತಿರುವ ಊರುಗೊಲ್ಲರು- ಕಾಡುಗೊಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ, ಅತ್ಯಂತ ಅವಜ್ಞೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿರುವ ಹಾವುಗೊಲ್ಲರು, ಹಂದಿಗೊಲ್ಲರು, ಪೆದ್ದಟ್ಟಿಗೊಲ್ಲರು ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಸಹವರ್ತಿಯನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಸಾಂಘಿಕ ಸಹಕಾರವನ್ನು ನೀಡುವುದು.

 

ಈ ಇಪ್ಪತ್ತು ಅಂಶಗಳ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಹಾಗೂ ಸಮುದಾಯದ ಸಂಘ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಎನ್.ಜಿ.ಓ ಗಳು ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ಕಾರ‌್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರುವುದು ಇಂದಿನ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಪ್ರಗತಿಯು ಆರ್ಥಿಕ ಸಬಲತೆಗೆ, ಆಧುನಿಕತೆಗೆ ಬೆಳಕಿಂಡಿಯಾಗಬಲ್ಲದು. ಸಮುದಾಯದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ನಡೆಗೋಲಾಗಬಲ್ಲದು.